Mike en Gerd naar Santiago de Compostella
8 Mei 2015 Nevers – Chateau Meillant 116km
KIR Sur Route en Ali le Sauveur;
Vandaag door de Berry, het hart van Frankrijk. Mooie streek, met rustige landelijke weggetjes en we boffen met het weer. Zuidoostenwind en 23 tot 24 graden. Wat wil je nog meer.
En zeker vandaag want feest: 8 mei is het La fête de la Victoire, bevrijdingsdag.
De winkels zijn gesloten en de dag begint met een ceremonie bij het oorlogsmonument. Iedere stad en dorp heeft zijn eigen oorlogsmonument, meestal bij de kerk. De burgemeester glimt van trots, de notabelen staan in hun goeie goed incl. de franse driekleur gesteven en gestreken paraat. Stipt om 11.05u is er de toespraak van de burgemeester. Alleen de woorden Liberté, Egalité en Fraternité zijn voor ons te verstaan. De rest gaat te rap. In krap ’n kwartier is de ceremonie voorbij en dan begint het vrolijke deel van de feestdag. Ook wij werden getrakteerd op een plastic koffiebekertje tot de rand gevuld met wijn, afgetopt met een forse scheut crème de cassis. Je zuiverste KIR Sur Route. Het voordeel is dat je na twee bekertjes vloeiend Frans spreekt. Dat we nog 75km moesten hebben we geweten: met lood hangend aan de benen reden we de rit uit. Maar alcohol verdampt en in ChateauMeillant aangekomen waren we toch wel weer toe aan ’n koel biertje.
Maar eerst een slaapplek zoeken en dat gebeurde vrij vlot. Douchen en eten want we keken zo langzaamaan scheel van de trek.
Maar helaas pindakaas, op deze nationale feestdag bleek alles dicht. Geen restaurant, geen winkel voor ’n instant soep met verkruimelde crackers of bier en chips als avondmaal. Balend liepen we door het stadje en toen zagen we onze verlosser.
Chez Ali, onze redder, een amper frans sprekende en nauwelijks geïntegreerde Magreb. Ja ook Frankrijk kent zo zijn inburgeringswetten. Ali leefde in en van de schemering en had zijn hele werkzame leven zich van dat burokraten-gedoe niets aangetrokken. In een steegje had ie z’n winkeltje, annex bar, annex wisselkantoor. De menukeuze was niet groots maar á la. Iets met spek, ui en friet, geserveerd met lauw bier uit een blikje. Opgediend met twee kistjes als stoel en plastic bestek. De frieten waren niet gaar en spek, ui en bier leken ons al ver over de datum. Of het ons smaakte? Natuurlijk zeiden we; we hadden honger en wie klaagt er nu nog over een leeg bord. Hij had nog meer frieten en ui maar dat aanbod sloegen we beleefd af. Want alcohol desinfecteert weliswaar maar de goden verzoeken op deze nationale feestdag da’s toch een soort van Russische roulette voor onze darmen.